یک ذره ز کیمیای اخلاص
گر بر مس من زنی شوم خاص
نمایش نسخه قابل چاپ
یک ذره ز کیمیای اخلاص
گر بر مس من زنی شوم خاص
صبح است و ژاله می چکد از ابر بهمنی****برگ صبوح ساز و بده جام یک منی
در بحر مایی و منی افتاده ام بیار*******می تا خلاص بخشدم از مایی و منی
یک میل شدیدی به عسل دارم من
پنهان نبود از تو عمل دارم من☺️
باور بنما که بی تو من میمیرم
کمبود بغل, بغل بغل دارم من
نکته ای دلکش بگویم خال آن مه رو ببین********عقل و جان را بسته زنجیر آن گیسو ببین
عیب دل کردم که وحشی وضع و هرجایی مباش****گفت چشم شیرگیر و غنج آن آهو ببین
نیازارم ز خود هرگز دلی را
که می ترسم در او جای تو باشد
دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد****یاد حریف شهر و رفیق سفر نکرد
یا بخت من طریق مروت فروگذاشت****یا او به شاهراه طریقت گذر نکرد
در فکر کلاهند حریفان همه هشدار
هرگز به سر ماه نرفته است کلاهی
بگریز در آغوش من از خلق که گلها
از باد گریزند در آغوش گیاهی
یوسف گم گشته بازآید به کنعان غم مخور*****کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور
ای دل غمدیده حالت به شود دل بد مکن****وین سر شوریده باز آید به سامان غم مخور
روی دیدار توام نیست، وضو از چه کنم؟
دیگر از جامه ی صد وصله رفو از چه کنم؟
من و باد صبا مسکین دو سرگردان بی*حاصل****من از افسون چشمت مست و او از بوی گیسویت
تا دل ز علایق جهان حــــــُر نشود
هرگز صدف وجــــــود پُر دُر نشود
پر می نشود کاســــۀ سرها از عقل
هر کاسه که سرنگون بُوَد پُر نشود
دوش دیدم که ملایک در میخانه زدند****گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند
ساکنان حرم ستر و عفاف ملکوت******با من راه نشین باده مستانه زدند
دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد
چون بشد دلبر و با یار وفادار چه کرد
آه از آن نرگس جادو که چه بازی انگیخت
آه از آن مست که با مردم هشیار چه کرد
دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود*****تا دل شب سخن از سلسله موی تو بود
دل که از ناوک مژگان تو در خون می گشت******باز مشتاق کمانخانه ابروی تو بود
در به در می شوم و آشنا نمی بینم
ای آشنای درد، کجا جویمت تو را
اندرآ ای جان که در پای تو جان خواهم فشاند****دستیاری کن که دستی بر جهان خواهم فشاند
در دیاري كه در او نیسٖت كسي یارِ كسي
كاش یا رب كه نیفـتد به كسي كار كسي
هــر كـس آزار مـنِ زار پـســنـديــد ولـي
نـپـسـنــدیــــد دلِ زار مـــن آزارِ كســي
یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود*******دیده را روشنی از خاک درت حاصل بود
راست چون سوسن و گل از اثر صحبت پاک****بر زبان بود مرا آن چه تو را در دل بود
دوران جهان بی می و ساقی هیچ است
بی زمزمه ی ساز عراقی هیچ است
هر چند در احوال جهان می نگرم
حاصل همه عشرت است و باقی هیچ است
تا دل غم او دارد نتوان غم جان خوردن****با انده او زشت است اندوه جهان خوردن
گر پای سگ کویش بر دیدهٔ ما آید*********زین مرتبه بر دیده تشویر توان خوردن
ناز بودی ناز کردی من خریدارت شدم
آمدی با جان و دل سر گرم بازارت شدم
ای همه زیبایی ات در واژه ها جاری شده
شعربودی شعرگویان محو دیدارت شدم
- - - Updated - - -
.......
- - - Updated - - -
...........
نقل قول:
نوشته اصلی توسط SABER.
من محبت میفروشم، تو محبت میخری ؟
خسته از تنهاییم ،من را به همره میبری ؟
شاعری هستم شکسته، مونس من دفترم
دفترم را میفروشم، شعرهایم میخری ؟
یک قدم از تو، همه ی جاده مننقل قول:
نوشته اصلی توسط M3nTaL
خون بطلب، سینه ی آماده من
شعر تو را داغ به جانت زدند
مهر خیانت به دهانت زدند
نقل قول:
نوشته اصلی توسط Mosi-SIKO
دلا دیشب چه می کردی تو در کوی حبیب من
الهی خون شوی ای دل توهم گشتی رقیب من؟
خیال خود به شبگردی به زلفت دیدم و گفتم:
رقیب من چه میخواهی تو از جان حبیب من؟
نهیبی میزدم با دل که زلفت را نلرزاند
ندانستم که زلفت هم، بلرزد با نهیب من
خوشم من با غم عشقت , طبیب آمد جوابش کن
حبیبم ! چشم بیمار تو بس باشد طبیب من...
شهریار
نقل قول:
نوشته اصلی توسط M3nTaL
نوش خودم زخم سراپا غمت
بیشترش کن که کمم با کمت
خوب ترین حادثه میدانمت
خوب ترین حادثه میدانی ام؟؟؟
نقل قول:
نوشته اصلی توسط Mosi-SIKO
من دلم هرگز نمی آید که دلگیرت کنم
یا که با خودخواهیم از زندگی سیرت کنم
هی نمک می ریختم با بیت بیت هر غزل
تا که با شعر خودم شاید نمک گیرت کنم
نقل قول:
نوشته اصلی توسط M3nTaL
معلبه ی قافیه بازی شدی
هرزه ی هر دست درازی شدی
کنج همین معرکه دارت زدند
دست به هر دار و ندارت زدند
نقل قول:
نوشته اصلی توسط Mosi-SIKO
دیدی ای دل که غم عشق دگر بار چه کرد
چون بشد دلبر و با یار وفادار چه کرد
آه از آن نرگس جادو که چه بازی انگیخت
آه از آن مست که با مردم هشیار چه کرد
نقل قول:
نوشته اصلی توسط M3nTaL
مشاعره فانی بود، تو به شعر رو به جنون
مشتق شعر شدم، در کنارت غرق خون
بیت بیت گفتی و من به تو بیمار شدم
شعر شب تلخ، شیرین به دیدار شدم
اگه حذفش نکنن این آخری از خودمه :دی
نقل قول:
نوشته اصلی توسط Mosi-SIKO
مرا از مهر خود یاری کن ای دوست
براین غمدیده غمخواری کن ای دوست
کلا انتخاب شعر هات خوب بود و آخری از همه بهتر :)
نقل قول:
نوشته اصلی توسط M3nTaL
تو مرا اکنون با یاد گذشته خواندی
تهمت شاعری دوووور بر پیکرم نهاندی
نقل قول:
نوشته اصلی توسط Mosi-SIKO
يا رب مرا ياري بده ، تا سخت آزارش کنم
هجرش دهم ، زجرش دهم ، خوارش کنم ، زارش کنم
از بوسه هاي آتشين ، وز خنده هاي دلنشين
صد شعله در جانش زنم ، صد فتنه در کارش کنم
سیمین بهبهانی
نقل قول:
نوشته اصلی توسط M3nTaL
میازار موری که دانه کش است که جان دارد جان شیرین خوش است
نقل قول:
نوشته اصلی توسط shoshor
تویی دریا منم ماهی چنان دارم که می*خواهی
بکن رحمت بکن شاهی که از تو مانده*ام تنها
مولوی
نقل قول:
نوشته اصلی توسط M3nTaL
آن چنان غرق تو بودم که خودم یادم رفت
خیره در چشم تو آنقدر که غم یادم رفت
نذر چشمان تو هر شب به حرم می رفتم
محو چشمان تو بودم که حرم یادم رفت
نقل قول:
نوشته اصلی توسط shoshor
تا به فراق خو كنم صبر من و قرار كو؟
وعده ي وصل اگر دهد طاقت اتظار كو؟
كلجاري
وقتی به یاد نام شما آب میخوریمنقل قول:
نوشته اصلی توسط M3nTaL
انگار جای آب می ناب میخوریم
مردم به نرخ روز میخورند نان
ما نان به نرخ حضرت ارباب میخوریم
نقل قول:
نوشته اصلی توسط shoshor
من یاد تو را سجده کنم ای صنم اکنون
برخیز و بیا خود بت بتخانه من باش..
دانی که شدم خانه خراب تو حبیبا
اکنون دگر آبادی ویرانه ی من باش..
مهدی اخوان ثالث
نقل قول:
نوشته اصلی توسط M3nTaL
شهرِ دل را با تو تابان می ڪنم قدری بمان
با غزل همواره طوفان می ڪنم قدری بمان
در هوایت پرزنان هستم، همیشہ در پی اَت
گر روی این دیده گریان می ڪنم قدری بمان
نقل قول:
نوشته اصلی توسط SABER.
نردبان این جهان ما و منی ست
عاقبت این نردبان افتادنی ست
لاجرم هر کس که بالاتر نشست
استخوانش سخت تر خواهد شکست
مولوی