مشاعره :

[هلاله]

تا چند کوشی آخر در خون بیگناهان********آهسته تر زمانی، ای میر کج کلاهان

چندان که بینم آن رو، چشمم نمی شود پر******چون دیدن گدایان بر خوان پادشاهان

نشود دیدهٔ من باز چو بادام به سنگ

بس که از دیدن اوضاع جهان سیرم من

هست با مردم دیوانه سر و کار مرا

دل همان طفل مزاج است اگر پیرم من
صائب تبریزی