نوشته اصلی توسط SiNA_NUMBER_2 من اگر کامروا گشتم و خوشدل چه عجب مستحق بودم و اینها به زکاتم دادند دوش در خوابم در آغوش آمدی وین نپندارم که بینم جز به خواب
مثل آن چایی که می چسبد به سرما بیشتر با همه گرمیم... با دل های تنها بیشتر
انتخاب سریع یک انجمن
مشاهده قوانین انجمن