جست و جو:

تنــم از واسـطه دوری دلـبر بگــداخت جانم از آتش هجر رخ جانانه بسوخت

سرم از خدای خواهد که به پایش اندرافتد

که در آب مرده بهتر که در آرزوی آبی

دل من نه مرد آنست که با غمش برآید

مگسی کجا تواند که بیفکند عقابی

سعدی

آتش عشق پس از مرگ نگردد خاموش **** اين چراغي است کزين خانه به آن خانه برند

تو هرچه بپوشی به تو زیبا گردد

گر خام بود اطلس و دیبا گردد

میندیش که هرکه یک نظر روی تو دید

دیگر همه عمر از تو شکیبا گردد