مشاعره :

ازین پرده برتر، سخن گاه نیست / ز هستی، بد اندیشه را راه نیست .

نو مو میبینی و من پیچش مو

تو ابرو من اشارت های ابرو

وفا نکردی و کردم, جفا ندیدی و دیدم شکستی و نشکستم, بریدی و نبریدم

من نه آنم که دوصد مصرع رنگین گویم

من چو فرهاد یکی گویم و شیرین گویم

مستیــــ هـــم درد مــنـــو دوا نمـیــــــــــــــــــکنه

هرشب ز عشق روی تو ای آفتاب روی از دود آه تیره کنم روی ماه را

ای عقل مرا کفایت از تو

شام پای من و نهار از تو !

وصف تو کار واژه های لال من نیست این شعر های عاشقانه مال من نیست

تو نیکی می کن و در دجله انداز،،،،،،، که ایزد در بیابانت دهد باز

ز شیر شتر خوردن و سوسمار***عرب را بدانجا رسیدست کار که تاج کیانی کند ارزو